Als lid van het wijkteam in Bunnik werkt Nicolette de Stigter nauw samen met de Regionale Sociale Dienst Kromme Rijn Heuvelrug (RSD) om inwoners verder te helpen. Sommige mensen hebben zich behoorlijk afgesloten van hun omgeving. Toch lukt het Nicolette vaak om tot hen door te dringen. “We mogen deze mensen niet vergeten. De vicieuze cirkel van thuiszitten kan niet iedereen zelf doorbreken.” Een mooi voorbeeld van de samenwerking is een conversatieclubje dat Nicolette samen met de RSD startte in de bieb.

“Mensen doen vaak een beroep op de bijstand omdat ze te kampen hebben met meerdere problemen tegelijk. Zeker als er geen uitzicht is op betaald werk in de toekomst, klopt een regisseur van de RSD dan bij mij aan. We willen dat mensen gezien en gesproken worden, dat ze in beeld blijven”, licht Nicolette toe.

Verborgen vragen

“Het fascinerende in mijn werk vind ik de zoektocht naar de échte vraag”, vertelt Nicolette. “Ik ga altijd bij mensen thuis langs, coronatijd of niet. Alleen zo kom ik ook achter verborgen problemen. Mensen kunnen last hebben van psychische kwetsbaarheid, sociaal isolement of verslavingen. En toch is er altijd een mogelijkheid voor een klein stapje in de goede richting. Ik stel hun de vraag: wat denk je zelf dat je kan doen? Al is een verandering of actie nog zo klein, als mensen ergens in slagen dan geeft dat moed voor de volgende stap. Door kleine succes­ervaringen kunnen ze weer motivatie vinden.”

Nieuwe motivatie

“Vaak is de begeleiding een traject van vallen en opstaan”, licht Nicolette toe. “Zo had ik meerdere dames onder mijn hoede die de Nederlandse taal slecht spraken. Zij waren sociaal geïsoleerd, mede om die reden. Samen met vrijwilligers van Vluchtelingenwerk Samenspraak Bunnik en de RSD hebben we daarom een conversatie­clubje opgezet. In de bibliotheek komen ze bij elkaar om hun Nederlands te oefenen op een gezellige manier. Een goed idee: meerdere cliënten konden zo tegelijk hun taal verbeteren, terwijl ze ook contacten met elkaar legden. Toch bleek voor enkelen de drempel om zich open te stellen erg hoog en het verschil in taalniveau onderling te groot.”

Je gezien voelen

“We hebben de conversatieclub daarom opgesplitst. De vrijwilligers van Samenspraak spreken de dames nu één-op-één. Is het een tegenvaller? Ergens wel. Maar de dames voelen zich gezien en ik merk dat ze dat waarderen. Het is een positieve ervaring, die tot nieuwe motivatie kan leiden. Ze zien wat er allemaal nog mogelijk is. Daar gaat het om!”